Wrocławski Rocznik Historii Mówionej | wydanie specjalne

Opis

Wrocławski Rocznik Historii Mówionej jest czasopismem naukowym, którego celem jest stworzenie platformy do refleksji metodologicznej nad metodą oral history oraz do wymiany doświadczeń różnych ośrodków i osób – przedstawicieli różnych dyscyplin naukowych – zajmujących się szeroko rozumiana historią mówioną. W periodyku publikowane są wyniki badań naukowych z wykorzystaniem źródeł historii mówionej oraz dyskusje nad samą metodą, a także opracowane naukowo źródla historii mówionej. Czasopismo jest również źródłem informacji o aktualnie prowadzonych badaniach, projektach, organizowanych konferencjach i nowościach wydawniczych, których tematyka dotyczy oral history.

Wrocławski Rocznik Historii Mówionej znajduje się w Polskiej Bazie Cytowań POL-index, a także w bazach: The Central European Journal of Social Sciences and Humanities, The Central and Eastern European Online Library oraz w Bazie Czasopism Humanistycznych i Społecznych.

Oddajemy do Państwa rąk specjalne wydanie „Wrocławskiego Rocznika Historii Mówionej”, czasopisma, które przez ostatnie osiem lat na dobre zadomowiło się w środowisku badaczy i praktyków oral history, zakorzenionych w rozmaitych dyscyplinach szeroko pojętej humanistyki. Publikując wyniki najnowszych polskich badań z zakresu historii mówionej, teoretyczne i praktyczne dyskusje nad metodą, doniesienia „ze świata” oraz – co szczególnie cenne – opracowane naukowo relacje historii mówionej, a także uczestnicząc w wielu dyskusjach prowadzonych m.in. na forum Polskiego Towarzystwa Historii Mówionej, dostrzegliśmy wielką potrzebę szerszego udostępnienia w języku polskim kluczowych dla różnych aspektów historii mówionej tekstów naukowych, doskonale znanych „zachodnim” oralistom. Z tym większym entuzjazmem odpowiedzieliśmy na inicjatywę dr Dobrochny Kałwy z Instytutu Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego i dr. Piotra Filipkowskiego z Instytutu Filozofii i Socjologii PAN przygotowania takiej publikacji, uznając, że łamy „Wrocławskiego Rocznika Historii Mówionej” będą najodpowiedniejsze dla takiego wydawnictwa. Podobnie jak redaktorzy naukowi tego tomu zdajemy sobie sprawę, że zaproponowany tutaj wybór przekładów, to zaledwie wierzchołek góry lodowej ogromnego dorobku zachodniego piśmiennictwa naukowego dotyczącego oral history. Jego wnikliwe poznanie przyczyni się jednak z całą pewnością do poszerzenia horyzontów badawczych obecnych i przyszłych praktyków i teoretyków historii mówionej w Polsce.